ฉันล่องเรืออลาสก้าไปดูหมี วาฬเพชฌฆาต และชายหาดลับๆ

หลังรุ่งสางในอ่าว Farragut ซึ่งเป็นปากน้ำที่เงียบสงบซึ่งเปิดออกสู่ Inside Passage ของอลาสก้า ฉันมองดูหมอกค่อยๆ คืบคลานผ่านป่าที่เกาะติดกับชายฝั่ง เมฆต่ำปกคลุมขอบฟ้า แต่ฉันมองเห็นคำสัญญาของเช้าวันที่มีแดดในขณะที่ฉันปีนขึ้นไปบนนักษัตรที่แข็งแกร่งซึ่งเป็นของเรือสำรวจKruzof Explorer ที่มีความ สูง 128 ฟุต

ฉันกำลังออกเดินทางเพื่อเดินเล่นบนชายหาดพร้อมกับผู้โดยสารอีก 10 คน รวมทั้งไซม่อน ฮุก หัวหน้าคณะสำรวจ ขณะที่เครื่องยนต์เร่งขึ้น ฮุคก็ดึงคันเร่งกลับ “วาฬเพชฌฆาต — ตรงนั้น” เขากล่าวพร้อมชี้ไปที่ครีบสีดำหมึกคู่หนึ่งที่ตกลงไปในน้ำห่างจากกราบขวาของเราประมาณ 100 ฟุต

หัวใจของฉันเต้นเป็นจังหวะเมื่อฮุคหมุนยานไปรอบๆ และค่อยๆ เคลื่อนตัวขนานไปกับเส้นทางของวาฬ พวกเขาโผล่ขึ้นมาอีกสี่ครั้ง — เราถ่ายภาพให้มากเท่าที่จะมากได้ — ก่อนที่จะหายเข้าไปในอ่าว Hook อธิบายว่ามีสิ่งมีชีวิตประมาณ 300 ตัวเท่านั้นที่อาศัยอยู่ในน่านน้ำระหว่าง Ketchikan และ Yakutat ดังนั้นการได้เห็นสองในเช้าวันหนึ่งจึงโชคดีอย่างไม่น่าเชื่อ

เราจะมีโอกาสอีกมากมายในการชมสัตว์ป่าในทริป Alaskan Bear Country & Wilderness ตลอดสัปดาห์ของเรา ซึ่งเป็นหนึ่งในแผนการเดินทางมากมายที่สามารถรองรับความต้องการสูงในการเดินทางไปยังรัฐที่ 49 ในฤดูกาลนี้ Alaskan Dream Cruises เป็นเจ้าของโดยครอบครัว Tlingit ให้บริการเรือเดินสมุทรหกลำจากซิตกาซึ่งเป็นท่าเรือทางตะวันออกเฉียงใต้ของรัฐ การแล่นเรือครั้งใหญ่กับบริษัทคือพนักงานที่กระตือรือร้น ซึ่งอาศัยอยู่ในรัฐตลอดทั้งปีหรือมีประสบการณ์ที่นั่นหลายครั้ง ดังนั้นจึงสามารถให้ความรู้ในระดับต่อไปเกี่ยวกับภูมิประเทศและสัตว์ป่า

แผนการเดินทางของ Bear Country ซึ่งเปิดตัวเมื่อปีที่แล้ว แล่นเรือไปตามหมู่เกาะอเล็กซานเดอร์จากซิตกาถึงจูโน และพาผู้เดินทางเข้าสู่ป่าที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ของรัฐและชายหาดที่ซ่อนอยู่ ห้อง โดยสารทั้งหก ของ Kruzof Explorer ซึ่งมีขนาดเล็ก แต่เหมาะสม และส่วนใหญ่มีเตียงควีนไซส์ ตั้งอยู่เหนือตลิ่ง ที่ชั้นบนสุดเป็นห้องอาหารและบาร์ที่สว่างไสวซึ่งผู้โดยสารของเราใช้เวลาส่วนใหญ่ในการหยุดทำงาน ด้านหลังมีเรือคายัค แพดเดิลบอร์ด จักรราศี และเรือกรรเชียงเล็ก ๆ นกกระเรียนขนาด 5 ตัน ซึ่งใช้สำหรับลากหม้อปูก่อนที่เรือประมงจะแปลงเป็นเรือโดยสาร ตอนนี้ได้ย้ายจักรราศีและเรือกรรเชียงเล็ก ๆ เข้าและออกจากน้ำ

เราเริ่มต้นวันแรกบนเรือด้วยการเดินทางไปยังโรงเพาะฟักน้ำตกฮิดเดน ฟอลส์ บนเกาะบารานอฟ เมื่อฝนเริ่มตกอย่างต่อเนื่อง เราสลัดสภาพอากาศที่เลวร้ายและจดจ่อกับความตื่นเต้นที่ได้เห็นปลาแซลมอนวิ่ง Hook ไกด์นำทางในถิ่นทุรกันดารที่ฉลาดรู้ดีว่าอย่ายื่นมือมากเกินไปโดยสัญญาว่าจะพบเห็นที่อาจไม่เกิดขึ้นจริง เมื่อเราไปถึงเขื่อนเล็กๆ แห่งหนึ่งที่ปลาแซลมอนพยายามกระโดดเข้าไปในรางน้ำที่มนุษย์สร้างขึ้นของโรงเพาะฟัก เรารู้สึกประหลาดใจมากที่ได้เห็นหมีตัวแรกของเรา — สีน้ำตาลชายฝั่ง ฮุคบอกเรา

ฉันนับหมี 11 ตัว แม่และลูกกินปลาแซลมอนอย่างเกียจคร้าน ตัวผู้อายุน้อยจะบุกเข้าไปในเวิ้งเพื่อจับปลา แล้ววิ่งหนีอย่างประหม่าราวกับว่าพวกเขาไม่อยากถูกจับได้ว่าขโมย พวกเขาจะจับปลาไว้ในอุ้งเท้า ดึงหนังออกก่อน จากนั้นแทะเล็มเนื้อก่อนที่จะผ่าท้องเพื่อสูดดมไข่ปลา

มันเป็นช่วงปลายฤดู หมีจึงอวบอ้วน ดูเหมือนว่าความเฉื่อยชาจะเกิดขึ้นกับกิจวัตรประจำวันของพวกเขา แต่ภาพนั้นก็ยังต้านทานไม่ได้ แม้ว่าฝนจะตกหนักขึ้นก็ตาม

เช้าวันรุ่งขึ้น เราตื่นมาพบกับท้องฟ้าสีครามที่ทอดยาวเหนือเกาะ Kuiu เราเป็นคนเดียวบนน้ำ ดังนั้นเราจึงพายเรือคายัคท่ามกลางความเงียบงันในชีวิตประจำวันของฉันในซานดิเอโกที่ขาดแคลนอย่างมาก หลังจากรับประทานอาหารกลางวันบนเรือซึ่งมีปลาฮาลิบัตและอาหารทะเลอื่นๆ ในท้องถิ่นแล้ว เราก็ไปเดินเล่นบนหาดหิน ท่ามกลางหินสีดำเรียบๆ ที่ฉันเห็นนักเก็ตขนาดเท่าข้อนิ้วที่มีสันคล้ายพัด “มันคือฟอสซิล brachiopod” Hook กล่าว “อายุประมาณ 300 ล้านปี”

ในตอนบ่าย เมื่อเรามุ่งหน้าไปยังเฟรเดอริค ซาวด์ เราพบเห็นคู่หลังค่อมกำลังให้อาหาร แม้จะเดินทางหลายครั้งผ่านทางตะวันออกเฉียงใต้ของอลาสก้า แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นสิ่งที่เรียกว่าพฤติกรรมฟองสบู่ ดังที่ฮุกอธิบาย วาฬว่ายน้ำอยู่ใต้คริลล์หรือปลาเฮอริ่งในแนวเกลียวขึ้นด้านบน ขณะที่หายใจออก “ตาข่าย” ของฟองอากาศที่รัดปลาให้เป็นก้อนแน่น เราเฝ้าดูด้วยความสนใจขณะที่ปลาวาฬพุ่งเข้าหาพื้นผิวโดยอ้าปากค้างเพื่อตักเหยื่อที่เวียนหัวขึ้นมา ฝูงนกบินโฉบเหนือผิวน้ำเป็นร้อยๆ ตัว น้ำเขม่าเขม่าและเขี้ยวของแคสซินที่คาดการณ์ว่าปลาจะโผล่ขึ้นมาที่ใด

เมื่อเรามุ่งหน้าลงใต้ในตอนพลบค่ำ วาฬหลังค่อมก็โผล่ออกมามากขึ้น และการแสดงที่หวิวๆ เริ่มต้นขึ้นเมื่อวาฬบุกทะลวงทีละตัว แต่ละคนมีวิถีของตัวเอง – บางคนมุ่งหน้าเกือบตรงแล้วล้มลงที่ด้านข้างของพวกเขา คนอื่น ๆ ลงบนหลังของพวกเขา

หลังจากชมภาพนั้นแล้ว เราเดินทางต่อไปทางใต้เพื่อไปยังเมืองเกาะ Wrangell ซึ่งเราจะต้องทอดสมอในตอนกลางคืน การชมพระอาทิตย์ตกจากดาดฟ้าพร้อมค็อกเทลที่ปรุงโดยเจสสิก้า มาเชย์ สจ๊วตและบาร์เทนเดอร์ที่เป็นมิตรของเรือนั้นช่างน่ายินดี

ในตอนเช้า เรากระโดดขึ้นเรือเจ็ตโบ๊ทสุดหรูเพื่อไปยัง Anan Wildlife Observatory บนแผ่นดินใหญ่ ซึ่งอยู่ห่างออกไป 30 ไมล์ เรามาถึงสถานที่ดูหมีที่มีชื่อเสียงไม่นานหลังจากเริ่มฤดูกาลอย่างเป็นทางการ คือวันที่ 5 กรกฎาคม ถึง 25 สิงหาคม ในระหว่างนั้นจะมีการออกใบอนุญาตให้เข้าชมเพียง 72 ใบในแต่ละวัน โดยเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าสองคนที่ถือปืนไรเฟิลคุ้มกัน เราเดินตามทางผ่านป่าไม้ซิตกาและเฮมล็อคตะวันตกไปยังดาดฟ้าที่มองข้ามน้ำตกที่พุ่งพรวด

พวกเราหลายคนลงไปในที่ซ่อนรูปถ่ายที่คับแคบ ไม่กี่นาทีต่อมา ฉันได้ยินเสียงคลิกกล้องของฮุก จมูกของหมีดำขนาดจิ๋วได้ปรากฏขึ้นจากด้านหลังก้อนหินที่ริมน้ำ จากนั้นมีหมีตัวใหญ่กว่าตัวอื่นๆ เดินอยู่บนต้นไม้ที่กระดกที่ริมฝั่งแม่น้ำ

ปลาแซลมอนที่น่าสงสารพยายามจะเกาะยอดน้ำตกซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ส่วนใหญ่ล้มเหลวและรวมตัวกันอยู่ที่ตีนหมี สัตว์ดูเหมือนลืมเราไป ภายในที่ซ่อน ฉันมีช่วงเวลาที่วิตกกังวลเมื่อสัตว์กินเนื้อตัวหนึ่งเดินจากเราไปไม่ถึง 10 ฟุต ในที่สุดหมีก็ปรากฏขึ้นทุกด้านของดาดฟ้าเหนือหนังซึ่งได้รับการปกป้องในนามโดยราวบันได (และมัคคุเทศก์ติดอาวุธของเรา) ขณะที่เรากำลังเดินกลับไปที่เรือเจ็ตโบ๊ท คุณแม่หมีกริซลี่คนหนึ่งเฝ้าดูลูกๆ ทั้งสามของเธอเล่นอยู่บนฝั่งตรงข้ามของปากแม่น้ำ

การเดินทางไป Tracy Arm ของเรานั้นน่าตื่นเต้นไม่น้อย ก่อนหน้านี้ฉันเคยเดินทางผ่านฟยอร์ดที่มีกำแพงสูงชันนี้ และมองดูปลายทางที่เป็นสีน้ำเงินแซฟไฟร์จากที่สูงบนดาดฟ้าของเรือสำราญขนาดใหญ่ แต่การเผชิญหน้ากับธารน้ำแข็งบนเรือลำเล็กนี้ทำให้แผ่นน้ำแข็งขนาดมหึมากลับบ้าน

ขณะที่ปั้นจั่นของครูซอฟเคลื่อนพลเพื่อยกจักรราศีเข้าไปในช่อง ซึ่งเต็มไปด้วยเศษน้ำแข็ง ฉันถามฮุคว่าจะใส่อะไร เขาตอบว่า “ทุกสิ่งที่ท่านนำมา” ก่อนที่จะปีนขึ้นไปในจักรราศี ฉันได้เพิ่มเสื้อยืดและถุงเท้าเป็นสองเท่า โดยหวังว่าฉันจะให้ความสนใจกับรายการบรรจุภัณฑ์ (ถุงมือ!) อย่างใกล้ชิด

ใกล้ๆ กัน มีแพะภูเขาตัวหนึ่งและลูกหลานของเธอปีนกำแพงหินขรุขระด้านหนึ่งของภูมิประเทศที่เกลื่อนไปด้วยหินกรวด ในระยะไกล ฉันเห็นจุดดำหลายสิบจุดบนภูเขาน้ำแข็งที่หลุดออกมาจากธารน้ำแข็ง เมื่อเราเข้าใกล้กันมากขึ้น ก็เห็นได้ชัดว่าหยดเล็กๆ เป็นแมวน้ำที่ท่าเรือ ดูเหมือนจะไม่สะทกสะท้านกับเสียงขรมที่เกิดขึ้นเมื่อแผ่นน้ำแข็งตกลงไปในน้ำ

ระหว่างการชน หลังจากฮุคปิดมอเตอร์ของจักรราศี ฉันก็พร้อมที่จะได้ยินความเงียบอันแสนสุขของผู้คนทั้ง 13 คน นั่งด้วยความเกรงใจ ฉันฟังอยู่ แต่กลับได้ยินเสียงดังมาจากน้ำรอบตัวเรา เสียงแตกของฟองอากาศที่ติดอยู่ถูกปล่อยออกมาในขณะที่ภูเขาน้ำแข็งที่ลอยอยู่ละลาย ฉันมาที่อลาสก้าเพื่อชมสัตว์ป่า ใครจะรู้ว่าหมอกและน้ำแข็งจะมีชีวิตอยู่เช่นกัน?